نیکوکاری علمی ” Scientific Charity”
احسان و نیکوکاری بخش مهمی از فرهنگ دینی و ملی مردم جهان به شمار می‌آید و گستردگی این موضوع در ایران نشان از اهتمام تاریخی مردم این مرز و بوم به امور خیریه و نیکوکاری است. وجود تعداد زیادی از قناتها، مدارس و حمامها بیانگر میزان توجه مردم در گذشته به امور خیریه و نیکوکاری و احسان به مردم مستمند است . توجه به نیکوکاری در بسیاری از حوزه‌ها مانند زیر شده است:
1 – سازمان‌های خیریه توزیع کننده: کار جمع‌آوری پول یا کمک‌های غیرنقدی و توزیع آن بین نیازمندان را انجام میدهند. فعالیت‌های این دسته از سازمان‌ها معمولا شامل تبلیغ فعالیت‌های سازمان خیریه ، جمع‌آوری پول یا کالای اهدایی ، شناسایی افراد نیازمند ، توزیع پول یا کالا بین افراد نیازمند می باشد.
2 – موسسات خیریه حوزه بهداشت و درمان : می‌توانند در اندازه‌های بسیار کوچک مثلا یک درمانگاه تا اندازه‌های بزرگ مثل یه بیمارستان، فعالیت کنند.
3 – موسسات خیریه عمرانی : ساخت ساختمان مدارس یا سرپناه ارزان قیمت برای خانواده‌های محروم و این قبیل فعالیت‌ها را انجام میدهند.
4- موسسات خیریه نگهداری یا سرپرستی : مسئولیت نگهداری از سالمندان یا افراد بی‌سرپرست، معلولین جسمی-حرکتی و یا ذهنی را انجام میدهند.
5 – سازمان‌های خیریه آموزشی: کار آموزش اشخاص و افراد محروم جامعه مانند: معلولین و افراد عقب مانده ذهنی، افراد محروم ، مشاوره‌ای و… را به عهده دارند.
6 – موسسات خیریه پژوهشی: کار پژوهش در حوزه‌هایی را انجام میدهند که در نتیجه به رفع مشکلات و نیازهای اساسی جامعه می‌انجامد. بطور مثال موسسه تحقیقات سرطان که تحقیق بر روی داروها و بیماری سرطان و تولید داروهای ارزان قیمت برای معالجه سرطان را انجام می‌دهد.
7 – موسسات خیریه خدمات مشاوره:کار مشاوره حقوقی و خانواده ، تحصیلی-آموزشی، شغلی، درمانی و تربیتی و روانی به افراد محرومی را انجام میدهند که آگاهی ندارند که به مشاوره نیاز دارند و یا نمی‌توانند هزینه مشاوره خود را پرداخت کنند
8 – موسسات توانیابی و بازپروری: مسئولیت آماده‌سازی یا بازگرداندن افراد به زندگی طبیعی در جامعه مانند : توانیابی معلولین جسمی و ذهنی ، بازپروری کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست یا بدسرپرست و بازپروری معتادین را به عهده دارند. بنابراین همانطور که مشاهده شد وقتی سخن ازکار نیکوکاری و خیریه می کنیم اولین چیزی که به ذهن همگان می‌رسد نیکوکاری هایی است که بامحوریت بیشتر مالی، سرپرستی، مشاوره ،آموزش به نیازمندان تصور می شود. و به نظر بنده به نیکوکاری علمی توجه نشده است و اگر نیکوکاری با عناوین علمی هم مانند نیکوکاری پژوهشی و یا آموزشی نیز انجام می‌شود در جهت رفع نیاز یک مشکل می باشد.
در اینجا می خواهم با نیکوکاری نوینی آشنا کنم به نام نیکوکاری یا خیرات علمی “Scientific Charity” که هدف آن فقر زدایی علمی و فکری افراد جامعه از طریق خلاقیت می باشد. شاید تصور شود این نیکوکاری منحصر به فقیران جامعه است درصورتیکه این نیکوکاری متعلق به همه‌ی اقشار جامعه حتی ثروتمندان نیز است. برای مثال اگر فرزند یک ثروتمند و پولدار دارای عقل و فکر کافی نباشد و نتواند اموال پدر و مادر خود را حفظ نماید؛
- آیا دارای فقر فکری و عقلی نمی باشد؟!!
- اگر ما به همین بچه پولدار یاد بدهیم که چگونه اموال پدر و مادر خودت را حفظ کن؛ ایا باعث نشده ایم که یک فقیر به جامعه اضافه نشود؟
- اگر به آن بچه پولدار یاد بدهیم که دارای عقل سالم باشد؛ آیا آن بچه پولدار خودبخود کمک به همنوع خود نخواهد کرد؟
- آیا بفکر نیازمندان و فقرای جامعه نمی افتد و برای آنها کارآفرینی ایجاد نمی کند؟
لذا نیکوکاری علمی به گروه خاصی تعلق ندارد و همگان از پایین ترین سطح جامعه تا بالاترین سطح جامعه به آن نیازمند هستند و ازاینرو پیشنهاد خیرات علمی را دادم تا همه بتوانند در این کار خیر و احسان شرکت نمایند. در نیکوکاری علمی حتما نیاز نیست که شما کار و یا مال خاصی ارائه دهید و هر کس می تواند به روشهای مختلف در آن شرکت نماید. فرد یا افرادی می تواند ایده خود را به اشتراک بگذارد و افرادی دیگری می توانند این ایده را به رایگان یا با مشارکت ایده دهنده استفاده نمایند و یا افرادی می توانند به این جوانان از طریق سرمایه کاری و مالی و … کمک کنند تا اشتغال و کارآفرینی ایجاد شود. بنابراین تصمیم گرفتم که برخی ایده ها را به اشتراک بگذارم و از دیگران نیز دعوت به این نیکوکاری علمی می کنم تا در ثواب و برکات آن شرکت نمایند که مهمترین برکات آن به شرح زیر است:
1-خیر فکری:
درفرایند یک کار علمی فرد به تفکر و بررسی و پژوهش قبل ازانجام کار واداشته می شود بافکر کردن به حرکت در می‌آید پس خیر فکری برای اوانجام شده است.
2-خیر امید دادن:
وقتی شخص نا امید با بخشش امید دیگران مواجه می شود؛ به خودباوری و اعتمادبه نفس می رسد به او خیر امید رسانده ایم
3-خیر خوداتکایی:
با آموختن دانش یا علم هرکار مهارت و فن و هنری به دیگران؛ آن شخص به خود متکی و از دیگران بی نیاز می شود. به عبارتی روی پای خود می ایستد.
4 – خیر پژوهشی:
فردی که به مشارکت علمی در می آید بصورت ناخودآگاه یاد می گیرد در هر چیزی باید پژوهش نماید و تحقیق و بررسی می شود پایه هر اقدام او. اگر بخواهد زندگی مشترکی شروع کند با عقل بهتری و با نگاه تحقیق و بررسی شروع به انتخاب می کند و این باعث می شود که جلوی احساسات زیاده را بگیرد و یا اگر قرار باشد در کاری مشارکت کند و سرمایه گذاری نماید نیز با دقت بیشتری و ریسک پذیری کمتری این اقدام را می کند و یا مثالهای دیگر…
5-خیر ارزشی وهویتی:
وقتی به کسی کمک می کنیم تا به ارزش خود آگاهی یابد یا به او ارزش می دهیم؛ انقلابی در او ایجاد می شود و هویت پیدا می کند و این هویت پیداکردن به هرصورتی خیر بزرگ محسوب می شود.
6-خیر گرفتن بدی ها
همیشه دادن چیزی خیر نیست بلکه یکی ازبهترین خیرها؛ گرفتن بدی ازشخص هست. مثلا گاهی غرور بیجا یا انتظار و توقعات بیجا باعث می شود که فرد حرکت نکند و اگر عقل و فکر او را بالا ببریم باعث کاهش بدی هایی او مانند عدم کارگروهی کردن، عدم پذیرش نظرات دیگران و .. شده ایم که باگرفتن آنها هم به فرد و هم به جامعه خدمت بزرگی می‌شود.
7-خیر مشارکت و همکاری
آموختن زندگی وکارگروهی یکی ازبزرگترین خیرهاست. و وقتی در نیکوکاری علمی مشارکت می کند؛ خودبخود احترام به دیگران بصورت ناخودآگاه در ضمیر او زنده و فعال می شود.
8-خیر تلف نکردن عمر
بزرگترین خیراست که عمرفرد را تلف نکنیم. مثلا وقتی به شخصی می آموزیم که فکرکند و براساس نیاز و بررسی؛ انتخاب درستی کند. پس به اوکمک کرده ایم که عمرش تلف نشود و افسوس عمر تلف شده خود را بکند و همچنین ریسک زندگی و کار او را کمتر کرده ایم.
9 – خیر مجازی:
وقتی به شخصی علم درستی یاد می دهیم و او در دنیای مجازی به دنبال مطالب علمی و پژوهشی می رود؛ یعنی ارتباط صحیح و درست با دنیای مجازی را به او می آموزیم و این خیرکردن است.
10 – خیر پایدار:
کسی که می خواهد کار خیر کند باید به عواملی و روشی باشد که خیر او پایدار شود مثل اقتصاد که اگر پایدار شود ارزش دارد. بنابراین اگر به یاد دهیم که در هر اموری تحقیق و بررسی کند؛ باعث افزایش دقت او و کاهش ریسک و خطای او شده ایم. بنابراین دارای زندگی و کار و غیره پایدارتری خواهد بود.
11- خیر شغلی:
گاهی خیرانجام می شودوبواسطه آن شعلی راه می افتد.کسانی هستتدکه قادربه راه انداختن شغل نیستندیاتوان آن راندارندوبلدنیستندازنطرفکری به شخص جهت راه انداختن شغلش کمک شودخیرشغلی انجام دادیم.
پس وقتی ماسخن ازنیکوکاری علمی به میان می آوریم یعنی به شخص هویت، خودباوری، اتکاء واعتمادبه نفس، عزت نفس وامید بخشیده ایم و به او ارزش می دهیم و این بهترین سرمایه و پشتوانه برای محسوب می شود. لذا به او اعتبار داده ایم و یاد داده ایم تا از عمر خود به بهترین نحو استفاده نماید و اینگونه خیر پایدار نصیب او و دیگران و جامعه شده است.
ایده ما اینست که به افراد کمک کنیم تا ایده های خود و یا ایده های نیکوکاری شده را به ثبت اختراع برسانند و اینگونه برای خود دارای چند مزیت می شوند . با ثبت اختراع راه چهار موضوع برای آنان بازتر و راحت‌تر خواهد شد و ضمن کسب اعتبار علمی؛ می توانند با خیال راحتری برنامه ریزی برای مسیر زندگی پیش روی‌شان نمایند چراکه تحصیل ، معاف از خدمت (سربازی / دوره طرح) ، اشتغال ، سرمایه کاری (دریافت تسهیلات) چهار چیز مهم جوانان امروزی می‌باشد که در صورت ثبت اختراع این امور تسهیل تر و راحت خواهد شد. ( می توانید به جهت اطلاع بیشتر به مطلب 10000 – مزایای ثبت اختراع مراجعه نمایید) . اما یادمان نرود که این شروع کار است و با مخترع شدن؛ شما قدم اول را برای رسیدن به خلاقیت گذاشته‌اید و راه رسیدن به خلاقیت برابر نمودار زیر است که بصورت چارت کلی نشان دادم.
جهت اطلاع بیشتر می توان مطلب زیر را مطالعه نمایید